sustain

με κοιτάς και χαμογελάς για να σε ευχαριστήσω,
σαν τις στιγμές χαράς όταν ακούγαμε μαζί την καρδιά μας.
φευγαλέες πίκρες και ρίγη μας διαπερνούν γιατί αλλάξαμε.
χαθήκανε όλα πια.
σαν τις ταράτσες τον χειμώνα, σαν τα χορτάρια τον θέρο.
Η στιγμές του μυαλού μας παρέρχονται κι αναμοχλεύουν.

έχω δικαίωμα να συντηρώ αρρωστημένες καταστάσεις.
εσύ δεν καταπολεμάς. γεννάς.
το κρύο που αρχίζει τώρα δεν θα σε παγώσει. θα σε τρελάνει.
θα θυμίζει αγκαλιές και κρύα νεύματα τους περσινούς χειμώνες.

dawn. unplugged.

Δέσμευση δεν θα υπάρχει.
δοκιμή μόνο σαν αντίσταση.

γλέντια θρήνου'
καλαμιές στο πέρασμα για τον παράδεισο.

κι όλα τα πήρε μαζί του...