ησυχάζεις

Δεν έρχεται η ώρα να τρέξεις να αγκαλιάσεις το μοιραίο πρόσωπο στην πιο λογική στιγμή.
(εδώ στέκεσαι και λες, θα αντέξω ή θα με αντέξεις;)

Το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει και ο χρόνος κλείνει με τις χειρότερες εντυπώσεις οι οποίες -θες δεν θες- σου υπογράφουν πως ότι έζησες -καλό η κακό για σένα πάντα- θα είναι και εγγύηση για ένα εξασφαλισμένο μελλοντικό παρόν.

Γονατίζεις, σφίγγεις με απέραντο δέος το μεγάλο σου λάθος και εκείνο πεθαίνει μέσα στα χέρια σου.. Από την πιο αγαπησιάρικη αγκαλιά σου.. Ασφυκτιά..
Λες και έληξε ξαφνικά ο χαρακτήρας σου. Νιώθεις σαν να σου πετάνε κατάμουτρα μια αναπηρία αδύνατο να συμβιβαστείς με αυτήν.

Πώς πας τώρα να πεις στον ουρανό τι έγινε και να σε πιστέψει;
Χάνεσαι; Πιάνεσαι;

Ασφαλώς και μετά από λίγη ώρα μυρικάζεις και ανακτάς απαντήσεις στο μισακό μυαλό σου.
Τα λες όλα στη φόρα και πριν προλάβει να σου αποδείξει ο χρόνος πως η δικαιοσύνη έχει κλείσει τα μάτια της με μαντήλι.

Περνάνε λίγες ώρες και σε διαφεντεύει μια χαρά προσωρινή και χαμογελάς σαν χαζός τόσο γλυκά...
Σα να βλέπεις τις ομορφιές της ζωής σου να χορεύουν διονυσιακά σε τσιμπούσι και την άρπα παίζεις εσύ...

... εσύ που πάντα το ήθελες τόσο αυτό.

Πάει κι αυτό. Ξεκινάνε νέες μέρες. Ο χρόνος σου δίνει την ευκαιρία να δεχτείς το κίνητρο αυτό χωρίς αντάλλαγμα. Ότι και καλά πρέπει εσύ με τέτοιο παρελθόν, να πεις πως τώρα είναι μια νέα αρχή. Γελάς με την μαλακία που ανακαλύπτεις πως δεν υφίσταται και τότε όλα ξανά σκοτεινιάζουν..

Επόμενο βήμα λίγο πριν γίνουν όλα αυτά είναι η πρόταση που περίμενες από ένα θετικό παρελθόν-παρόν να γίνει σε ακατάλληλη στιγμή. Ε τότε περπατάς πάνω σε σύρματα ρεύματος και το απολαμβάνεις κιόλας.

3 λεπτά πριν στρογγυλέψει το ρολόι μυρίζεις υπέροχα και είσαι έτοιμος να συντάξεις άρθρο που θα συμπράττει με το είναι σου & του.
(ξανακοιτάς το ρολόι) (ανάσα και μια υπέροχη χροιά στην φωνή σου.. σα να ψιθυρίζεις κρυωμένος..)

Ξαφνικά περνάς στην δεύτερη διάσταση σου ξανά και τα βλέπεις όλα πρωινά..
όλα με τόνο χαραυγής. όλα μισοσκότεινα..


Τώρα ζεις την αληθινή χαρά.
Τώρα σε πείθει.
Τώρα διαλέγεις χαμόγελα.. γιατί είναι όλα δικά σου...

και ησυχάζεις..

ήσυχα.