Ζέφυρος

Μια την φορά σου επιτρέπει να ανοίγεις και να ζητάς ότι θες. Σε μπερδεύει αλλά είναι αυτό που τελικά ψαχουλεύεις.

Το αεράκι με φυσά από τα δυτικά και είναι αυτό που θυμίζει χαραυγές. Τιμαλφείς παραστάσεις. Δεν πετάω τίποτα κι όμως κάνει τον γύρω των σωμάτων και γυρνάει πάλι σε εμένα.

Επέλεξα πια το περισσότερο εναργές γιατί αυτό με βοηθά να δίνω λογαριασμό σε αυτά που με ενοχλούν και με πονάνε. Αυτό είναι αέρας. Γι αυτό το αεράκι σου μιλάω και απευθύνομαι σε αυτούς που με δικάζουν.

Εδώ και μέρες ψάχνω τι πραγματικά με ορίζει και τι φταίει για την κατάσταση που επικρατεί αλλά όχι απλά ατέρμονο είναι..αλλά με σιγοντάρει κιόλας. Το φοράς σαν καφτάνι και σε κρύβει από αυτά που χαίρονται να ζουν με το θυμό σου. Θα μπορούσες να το πεις και φύρα.

Δεν μένει πια παρά μόνο να γίνουν πιο χαρούμενα τα νέα για να υπάρξει και χαμόγελο.
Το διττό μας να σωπάσει για λίγο και να αποκτήσουμε όλοι φτερά..

Το καλό δεν εδρεύει εκεί έξω αλλά σε αυτό το αεράκι που μας παρασύρει στην συναλλαγή με το κακό. Κι ανησυχούμε, άδικα.
Θέλω λίγο να καταρρακώσω τα δικά μου τα άπλυτα.. Να ξεφύγω στα παλιά μου και να γίνω για μια στιγμή αυτό που δείχνω με το δάχτυλο. Να δω πως θα νιώσω. Θα πληγωθώ ή όχι;




και τέλος, επειδή λείπει η πραγματική μας ευτυχία...
σαν πρόσμειξη θα μπει το τέλος. θα αρχίσουμε αλλιώς.
με συλλαβές και μια στράτα/στρατούλα.

με φάκελο φερέγγυο να στείλουμε εγωισμό στο μακρινό ταξίδι.



...ξύπνα με τον ζέφυρο και νιώσε τι θα πει σωτηρία!!!!!