Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Κρεμασμένα Κιτάπια



Φιλί με γλώσσα. Παρανοϊκός αλτρουισμός. Φεγγαρένιες αγκαλιές. Σύνδρομο έλξης.

Ζωγραφίζω;;;;;;; Μονώνω;;;;;;;;;;;; Ξεκαθαρίζω;;;;;;;

Γιατί μπορώ να αλλάξω κάθε δεδομένο μου. Γιατί μπορώ να σε λύσω από πάνω μου. Γιατί μπορώ να μετανιώσω που δεν με κράτησα. Και γιατί μπορώ να γράφω την λέξη γιατί, συνέχεια. Χωρίς να σκέφτομαι τις σκέψεις σου.

Δεν υπάρχουν πραγματικές ξενιτιές. Ίσως είμαι ο τελευταίος. Αυτός των ξενιτεμένων.

Κάθε γραμμή που συμπληρώνω στο κείμενό μου, περισσότερο μικρός νιώθω κι ας είμαι αυτό που είμαι. Δεν θέλω να αλλάξω. Να μην μοιάζω σε τίποτα από όσα σε δημιουργούν. Το στόμα μου είναι στεγνό κι όμως, η γεύση σε πλησιάζει. Σαν να σ' έγλυψα πριν, να σε δάγκωσα. Δεν ξέρω.

Δεν σου ταιριάζει καθόλου το εδώ. Εσύ είσαι ανένδοτος/ανέκδοτος.
τι θα πεις ακόμα μέχρι να δροσίσει; Με κιμωλία χαραξέ το πάνω στις μαύρες σου μετωπικές συγκρούσεις............... Ψάχνω.

(γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει ποτέ τι προκαλεί. όλοι είναι σίγουροι πως κάνουν το σωστό. πόσο πίσω. δεν έχει καμία ελπίδα αυτός ο κόσμος. εγω αγκαλιάζω και ανατριχιάζω. η μέρα μου έχει θετικό κι αρνητικό. μερικών δεν έχει τίποτα. μόνο ζέστη. δεν έχει καν ματιές στο ιστορικό τους. ο φόβος βλέπεις. να μου φωνάζουνε έλα και εγώ πριν το τρίτο γράμμα να έχω φτάσει. διακρίνεις αυτοκαταστροφή; είναι υποταγή. είναι καύλα. είναι απόλυτη ηδονή να μην είσαι υπο το φως. σαν την μεγάλη Λίνα. είπε πως το μετάλαβε.. αλλά δεν τα λαβε υπόψιν..)

Τερμάτισε το επιτέλους. Κάθε μέρα αγωνίζεσαι να μην σε πάρει απο κάτω. Μην φοβάσαι κι εσύ. Μην φοβάσαι. Φοβάσαι. Σε νιώθω. Σου δίνω ένα μεγάλο εγώ. Στο κερνάω και σε αφήνω να αναμετρηθείς. Δεν είμαι κι εγώ για τα εύκολα. ΣΕ ΔΕΙΧΝΩ ΜΕ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ! Με αφήνω κεντρικά. Να τα συμπεριλάβω όλα. Με χάνω, με κερδίζω. Σαν την καλύτερη παρτίδα "σκάκι συναισθημάτων".

Τα στήθη ζορίζονται. Νιώθουμε και οι δυο σαν παιδάκια μες το πράσινο. Τρέχα. Τρέχω. Ο ένας για τον άλλον. Κομμένα φτερά. Μόνο επίγεια.

Γιατί να γίνεις φίλος με τον καταπιεσμένο; Αφού δεν είσαι έτοιμος να παίξεις αντίπαλα με τον καταπιεστή!

Θα σου φτιάξω καφέ. Να έχεις χρόνο να σκεφτείς. Μετά θα σε φιλήσω αλλά οχι στο δέρμα. Θα φιλήσω απανεμιά σου. Την οριζόντια.

Η θέρμη μου-Η πτώση σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου