εδώ που με έφερες να γράφω το κειμενάκι σου.
έβλεπα την αγαπημένη σου ταινία εδώ και ώρες...
είναι τόσο τέλειο το παιχνίδι που παίζουμε με τις αναπνοές.
το σκέφτομαι από την δέκατη περίπου φορά που ήρθε ο ύπνος.
με πήρες και με έφερες εδώ να προσπαθώ να το κάνω. Αυτό. να συντάσσω το κειμενάκι σου*.
κοιτάζω το κολάζ μου και βλέπω τόσα εισιτήρια -από τα πάντα- και θα γίνουν με εσένα άλλα τόσα.
και να γνωρίζω ένα κάρο όμορφους ανθρώπους από σένα.
γράφω το κειμενάκι σου που με αφήνεις να το γράφω.
αυτά που άκουσα από σένα λίγο πριν θα με βάλουν για ύπνο και θα μου ψιθυρίζονται όλο το βράδυ στο αυτί.
πόσες φορές ακόμα θα γράψω ακόμα το κειμενάκι σου;
to be continued γιατί είναι καλά ως εδώ.
αύριο εξετάσεις!
ο χώρος μυρίζει σοκολάτα.
και το κειμενάκι σου*
(η φάση παραπάνω είναι κουπλέ κουπλέ ρεφρεν. κουπλε ρεφρεν γέφυρα ρεφρεν)
έ;
